Kolekcja
Krąpiec Mieczysław Albert
Krąpiec Mieczysław Albert – filozof, teolog, humanista, współtwórca lubelskiej szkoły filozoficznej, wieloletni rektor KUL, inicjator wydania i przewodniczący komitetu naukowego Powszechnej encyklopedii filozofii (wyd. I–X, Lb 2000–2009), ur. 25 V 1921 w Berezowicy Małej (woj. tarnopolskie na Podolu, obecnie Ukraina), zm. 8 V 2008 w Lublinie.
Gimnazjum klasyczne im. Wincentego Pola ukończył w 1939 w Tarnopolu; w tym samym roku wstąpił do zakonu oo. dominikanów w Krakowie. Studia odbywał w czasie okupacji niem. w dominikańskim Instytucie Filozoficzno-Teologicznym w Krakowie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1945. W latach 1946–1954 pracował jako wykładowca w Instytucie Filozoficzno-Teologicznym w Krakowie. Doktorat z filozofii napisał pod kierunkiem J. Woronieckiego – De naturali amore Dei super omnia in creaturis (O miłości przyrodzonej nade wszystko względem Boga), który został zaakceptowany przez „Angelicum” w Rzymie w 1946. Doktorat z teologii, napisany pod kierunkiem ks. A. Słomkowskiego, obronił na KUL w 1948 na podstawie pracy De amore hypostatico in Sanctissima Trinitate secundum St. Thomam Aquinatem (O miłości osobowej w Trójcy Świętej według św. Tomasza). Habilitację na temat Egzystencjalne podstawy transcendentalnej analogii bytu rozpoczął na sekcji filozoficznej Wydziału Teologicznego UW (1951), a po jego likwidacji przez władze komunistyczne przedstawił na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej KUL w 1956. Tytuł docenta uzyskał w 1956, prof. nadzwyczajnego w 1962, prof. zwyczajnego w 1968. Od 1951 był związany z KUL. Trzykrotnie sprawował funkcję dziekana Wydziału Filozofii Chrześcijańskiej (1958–1961, 1969–1970). W latach 1970–1983 był pięciokrotnie wybierany na rektora. Przyczynił się do rozwoju i odnowienia naukowego KUL, jedynej wówczas uczelni niepaństwowej w bloku krajów komunistycznych, oraz promocji KUL w Polsce i na arenie międzynarodowej.
Krąpiec to jeden z głównych twórców lubelskiej szkoły filozoficznej, zw. też lubelską szkołą filozofii klasycznej. Szkoła ta już w latach 50. skupiła tak wybitnych myślicieli, jak S. Swieżawski, J. Kalinowski, ks. S. Kamiński, ks. M. Kurdziałek, ks. K. Wojtyła.
Krąpiec to jeden z głównych twórców lubelskiej szkoły filozoficznej, zw. też lubelską szkołą filozofii klasycznej. Szkoła ta już w latach 50. skupiła tak wybitnych myślicieli, jak S. Swieżawski, J. Kalinowski, ks. S. Kamiński, ks. M. Kurdziałek, ks. K. Wojtyła.
