Biblioteka Cyfrowa KUL

Przejdź do menu głównego
Przejdź do wyszukiwarki
Przejdź do treści
Przejdź do stopki

Mazierski Stanisław

Mazierski Stanisław – filozof przyrody, ur. 9 X 1915 w Kowalu k. Włocławka, zm. 23 VI 1993 w Lublinie.

Uczył się w Gimnazjum i Liceum Ziemi Kujawskiej we Włocławku. W 1936 wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku. W wyniku działań wojennych studia, po rocznej przerwie, kontynuował w Warszawskim Metropolitalnym Seminarium Duchownym. W 1947 rozpoczął studia na UW, na Sekcji Filozofii Chrześcijańskiej, która w owym czasie istniała na Wydziale Teologii Katolickiej. Na tym wydziale w 1950 uzyskał dyplom magistra teologii w zakresie filozofii chrześcijańskiej na podstawie pracy Koncepcja metafizyki hipotetycznej u Mścisława Wartenberga. Studia filozoficzne kontynuował na utworzonym na UW Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej. W 1951 uzyskał stopień naukowy doktora filozofii na podstawie rozprawy Pojęcie konieczności w filozofii św. Tomasza z Akwinu (promotor ks. prof. P. Chojnacki). Po uzyskaniu doktoratu został prefektem studiów i prof. filozofii we włocławskim seminarium duchownym. W 1952 otrzymał stanowisko adiunkta w Katedrze Metafizyki na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej KUL. Prowadził wykłady z metafizyki i filozofii przyrody oraz seminarium z filozofii przyrody. Wykładał metafizykę i filozofię przyrody także we włocławskim seminarium duchownym (1953–1970) oraz w Wyższym Seminarium Duchownym w Lublinie (1956–1963). W 1956 został mianowany zastępcą prof. Katedry Kosmologii. Uczestniczył w organizacji Specjalizacji Filozofii Przyrody, która z inicjatywy ówczesnego rektora KUL ks. prof. M. Rechowicza rozpoczęła działalność w 1957.

Habilitował się w 1961 na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej ATK na podstawie rozprawy Determinizm i indeterminizm w aspekcie fizykalnym i filozoficznym. W latach 1962–1964 odbył specjalistyczne studia w Institut Supérieur de Philosophie Katolickiego Uniwersytetu w Louvain pod kierunkiem prof. tego uniwersytetu: L. Raeymaekera, G. van Rieta i J. Ladrièra’a. W 1965 został prodziekanem Wydziału Filozofii Chrześcijańskiej KUL i kierownikiem Katedry Filozofii Przyrody Nieożywionej. W 1966 został docentem, w 1971 uzyskał tytuł prof. nadzwyczajnego, w 1981 tytuł prof. zwyczajnego.

wiecej...

Przeszukaj kolekcję