Kolekcja

Korcik Antoni

Korcik Antoni – filozof, logik, historyk logiki, ur. 28 V 1892 w Krasnymstawie (woj. lubelskie), zm. 24 X 1969 w Lublinie.

Do szkoły średniej uczęszczał w Puławach, Hrubieszowie, Zamościu i Odessie, gdzie w 1916 zdał maturę i rozpoczął studia na Imperatorskim Uniwersytecie Noworosyjskim (dzisiaj Uniwersytet Odeski). W 1917 wstąpił do Seminarium Duchownego w Żytomierzu, w 1920 przyjął święcenia kapłańskie i rozpoczął studia w zakresie filologii klasycznej i filozofii na Wydziale Humanistycznym KUL. W 1922 przeniósł się na sekcję filozoficzną Wydziału Teologicznego UW. Tu, studiując pod kierunkiem S. Kobyłeckiego, otrzymał w 1926 stopień magistra filozofii, a w 1930 w wyniku współpracy z J. Łukasiewiczem, któremu zawdzięczał zainteresowania historią logiki, uzyskał stopień doktora filozofii. Od 1932 do 1942 prowadził wykłady z historii filozofii na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wileńskiego. W 1935, korzystając ze stypendium rządowego, odbył podróż naukową do Hanoweru, Berlina i Lipska, prowadząc badania w zakresie historii logiki. W czasie okupacji w latach 1942–1944 był internowany, najpierw w obozie w Szałtupi, a następnie w Poniewieżyku na Litwie. Od 1945 aż do przejścia w 1963 na emeryturę związany był z KUL, najpierw jako wykładowca prowadzący wykłady zlecone, a następnie (po habilitacji, którą uzyskał w 1948 na UJ) jako docent i kierownik Katedry Logiki Matematycznej z Metodologią na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej; w latach 1952–1954 pełnił funkcję prodziekana tegoż wydziału.

Kolekcje

podrzędne

Kolekcji (0)

Obiekty

Ostatnio dodane

Obiekty

Najczęściej oglądane

Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji